دوستان فردا ضایس کاپشن بپوشم

فکر می‌کردم می‌میرم...اما نمردم، فکر می‌کردم هرگز از غم و اندوه رها نمی‌شوم اما رها شدم، فکر می‌کردم این درد هرگز رهایم نمی‌کند اما رها کرد.‌.. فکر می‌کردم شب نخوابی هایم تمام نخواهد شد... اما تمام شدند ... فکر می‌کردم دیگر هیچ رنگی جز سیاه را تشخیص نخواهم داد ... اما تشخیص دادم... فکرمی‌کردم حال دلم تا ابد خوب نخواهد شد... اما خوب شدم و من مصداق بارز <این نیز بگذرد> هستم!

فکر می‌کردم می‌میرم...اما نمردم، فکر می‌کردم هرگز از غم و اندوه رها نمی‌شوم اما رها شدم، فکر می‌کردم این درد هرگز رهایم نمی‌کند اما رها کرد.‌.. فکر می‌کردم شب نخوابی هایم تمام نخواهد شد... اما تمام شدند ... فکر می‌کردم دیگر هیچ رنگی جز سیاه را تشخیص نخواهم داد ... اما تشخیص دادم... فکرمی‌کردم حال دلم تا ابد خوب نخواهد شد... اما خوب شدم و من مصداق بارز <این نیز بگذرد> هستم!

فکر می‌کردم می‌میرم...اما نمردم، فکر می‌کردم هرگز از غم و اندوه رها نمی‌شوم اما رها شدم، فکر می‌کردم این درد هرگز رهایم نمی‌کند اما رها کرد.‌.. فکر می‌کردم شب نخوابی هایم تمام نخواهد شد... اما تمام شدند ... فکر می‌کردم دیگر هیچ رنگی جز سیاه را تشخیص نخواهم داد ... اما تشخیص دادم... فکرمی‌کردم حال دلم تا ابد خوب نخواهد شد... اما خوب شدم و من مصداق بارز <این نیز بگذرد> هستم!