همیشه فکر میکنم اگه زشت بودم خوشبخت تر میشدم بهترین رشته ها دانشگاه قبول شدم اما چون شهرستان بود پدرم نگذاشت برم گفت فقط تهران اینجا هم که سخت بود قبول شدنش اعتراض کردم که دختر عمه هام رشته مورد علاقشون قبول شدن رفتن شهرستان گفت تو قشنگی بیشتر در خطری با دوستام اجازه نداشتم برم بیرون یه بار رفتم پارک با برادرم اومدن دنبالم که چرا رفتی اجازه آرایش کردن نداشتم آخرم با پسری که برام انتخاب کردن عروسی کردمو بدبخت شدم الان با چهل سال سن شدم یه آدم افسرده نه سر کار تونستم برم چون برام ممنوع بود نه دوستی دارم چون رفت و آمد اجازه نداشتم بکنم اگه فکر الانو داشتم یه اسید می‌ریختم رو صورتم اونوقت میتونستم به آرزوهام برسم به نظرتون چیکار کنم این حس ازم دور بشه میترسم برم سمت خودکشی
بنظرم ولی اگر یه بابایِ اوپن مایندتر و بهتر میداشتی خوشبت میشدی.
قشنگی شما را کردن بهونه همین
واقعا همینطوره
همونا ک مرکز توجهن طبیعتا سخت گیری روشون بیشتره
بیشتر زیر ذره بینن
به خوشگلی نیست
بعضی خانواده ها ذاتا نگرانن
چه داستان غم انگیزی نشنیدم اینطوری تاحالا
حالا من که دانشگاه رفتم و کار کردم و خونه و ماشین و همه چی دارم بجز شوهر چی بگم؟؟؟؟ برو خدا رو شکر کن شوهر کردی ..... الان منم توی سن۴۰ سالگی تنهام مرد درست حسابی پیدا نکردم همشون به درد نخور بودن و آویزون .... هیچ دوستی هم ندارم ... زندگی همینه خدا همیشه ۱۰۰ تا چیز بهت میده یه جا یه چی کم ت میزاره که بگه خداست و خدایی ش رو بهمون ثابت کنه .... منم گله ای ندارم
پس خدا به فکرم بوده که زشت افریده منو؟
البته من هم زشتم هم این مشکلات رو کم و بیش دارم
والا ما زشت بودیم ولی بازم اجازه نداشتیم 😆
به نظر این ربطی به زیبایی نداره هیچ مردی متجاوزی به قیافه نگاه نمیکنه مرد ها دنبال زیر شکم و پولن ...😐😐😐
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز