به نظرتون من که سنم بالاست و هنوز مجردم چی راجع بهم فکر میکنند

مثلا تو محیط کار ، تو فامیل بهر حال فکر میکنند و حرف میزنند همش با خودم میگم مثلا همکار خانم بغل دستی ام چی میگه راجع بهم پیش خودش تو ذهنش چون من بارها تاکید کردم اهل بیرون رفتن نیستم و از خونه میرم سرکار و از سرکار به خونه 

۴۳ سالمه 

چون ساکت و درونگرام میگم چه فکری میکنند؟

علت ازدواج نکردنم هم بگم خانواده ام حرف ازدواج نزدند چندمورد معرفی داشتم ندیده رد کردم  خودمم خجالت کشیدم مطرح کنم  با خانواده حالا نمیدونم چقدر جدی بود در همین حد الانم که دیگه هیچی هنوز هم اگر باشه نمیتونم بگم  

کلا مجرد بودن تو سن بالا  حس خوبی القا نمیکنه 

خیلی عجله دارم برای بازنشستگی نمیخوام تو اجتماع باشم با این وضع میخوام بیام تو خونه و خودم باشم و خودم و تمرکز کنم رو زندگی که کردم و تنهای تنها