من ترم ۷ مامایی هستم، با اینکه حرفه اصلیم زایشگاهه ولی خیلی تو فضاش دلم میگیره از اجبار تحمل میکنم رفتار استاد هم که دیگه همش نمک میپاشه رو زخمم، همیشه صدمو سعی میکنم بزارم ولی رفتار استادا طوری هست که من خوب نیستم و از بقیه پایین ترم
خیلی بی انگیزم ،حالم خیلی بده، تو خوابگاه بچه های رشته های دیگه رو میبینم خیلی حالشون خوبه و میگم اگه اون رشته هارو میرفتم حداقل الآن روحیم بهتر بود
من از اجبار دارم دووم میارم ،دلم میخواد بمیرم واقعا مرگ از این زندگی که الآن میکنم بهتره
بنظرتون چیکار کنم ادامه بدم یا ترم بعدو مرخصی بگیرم که حالم بهتر شه آخه ترم ۸ بیشتر کارآموزی زایشگاه دارم و بعدشم فاینال
