منکه ک میگم فقط معجزه بود.حتی تو سونو مشخص نشد ک جنین هست .بخدا آمپولشو دوتا زدم.کلی دارو خوردم. همه چی خواست خدا بوده من گناه نکنم .خدا خواست پسرم تو زندگیم باشه و هربار نگاش کنم و شاکر باشم .از ترس هزینه و اینکه ناخواسته بود من نخواستمش اما خدا بهترشو برام خواست
تجربه منو بخونید
یه دختر ۱۸ ماهه و یه پسر ۵ ساله داشتم، شاغل بودم
همزمان بچه هام آنفولانزا و آبله مرغان شدن (دو ویروس سخت همزمان)
همون موقع فهمیدم سومی رو باردارم
حالم خیلی بد بود
۳ روز داروی گیاهی برای سقط مصرف کردم
اما نشد
با یه ماما هماهنگ کردم که سقطش کنم ، اما سر قرار نرفتم....
ترسیدم...
رفتم سونو قلبش تشکیل شده بود
سپردم به خدا،
پذیرفتمش اما با ناراحتی....
۱۲ هفته تو شکمم بود، یه شب خواب دیدم یه پسر زیبا دستمه ، اما نفس نفس میزنه، بهم میگن از بس درگیر اون دوتا بچه شدی به این یکی نرسیدی تا نفسش قطع شد....
فرداش افتادم به خونریزی و کورتاژ شدم
و من بعد از یکسال، هنوز چه عذاب وجدانی دارم
میدونم بچه ام از من دلگیره
فهمید من نمیخوامش، خودش زودتر رفت 😭😭😭
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز