بچه ها نزدیک دو سال و خورده ای میشه عروسی کردم شهر خودم تهران بزرگ شدم و از بچگی زندگی کردم تنها بودم و پدر و مادر فوت شده بودن و به خانواده پدری خیلی وابسته بودم خلاصه شوهرم یه شهر دیگه بود باهاش آشنا شدم ازدواج کردیم و اومدم شهر شوهرم مشکل من اینه بعد دو سال به شهری که ازدواج کردم عادت نکردم اوایل ازدواج کردم گفتم میگذره و عادت میکنم ولی نمیشه که نمیشه از طرفی تو یه ساختمونیم با خانوادش آدمهای دخالت کن و اذیت کنی هستن و مهربونی ازشون ندیدم نمی‌دونم بخاطر اینه نمیتونم تحمل کنم یا چیز دیگه اصلا خوشم نمیاد و برام عذابه اینجا هر روز کارم شده گریه درسته شهر خودم کسی رو ندارم ولی خیلی دوسش دارم به شوهرم میگم بریم تهران شهر خودم زندگی کنیم میگه نمیشه من کارم اینجاست شغلم اینجاست و خانوادم اینجاست نمیتونم اونا رو ول کنم حرفشم نزن و اصلا نمیشه اینجا هم من نمیتونم بخدا میریم مسافرت شهر من و می‌خوام برگردم عذا میگیرم و غصه میخورم میترسم کار به جدایی بکشه چیکار کنم
باید قبل ازدواج فکرشو میکردی
مگه کدوم شهر رفتی چقد فاصلع دارین
تحمل
تجربه من میگه وقتی تهران زندگی کنی دل کندن ازش سخت میشه
من شهرهای متفاوتی زندگی کردم اما الان حاضرنیستم شهردیگه ایی زندگی کنم
زندگی با خانواده همسر اشتباه محضه باید قبل ازدواج فکرشو میکردی تهش جداییه با این طرز فکر همسرت
به نظرم چون خانواده شوهرت خوب نیستن تحمل برات سخته
خود شهر هم قشنگ نیست؟ طبیعت و سرسبزی ؟
من دانشجویی تهران بودم و اصلا دلم نمیخواد تهران زندگی کنم
تا به حال توی گروه های اجتماعی شهر عضو شدید؟ کلاس خاصی برید یا همچین چیزی؟
این چیزا خیلی می تونه ارتباطاتتون رو با افراد شهر گسترش بده. رابطه های جدید شروع کنید. مطمنم توی هر شهری، کارهای زیادی برای انجام دادن و لذت بردن هست😊
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز