پسر من ۸سالشه
و از همون نوزادی مشکوک بودم، ۲سالگی بردم پیش متخصص گفت مشکوکه ولی مطمین نبود من ۳سالگی اقدام کردم برای درمان اونم به زور شوهرم قبول نمیکرد.
همش جنگ و دعوا و بحث داشتیم
با من بود از ۱سال و نیمگی شروع میکردم یا از ۲سالگی
با شوهرم بود الان آینده بچم تباه شده بود
چی بگم گلم ۱۲سالشه ، سن طلائیش نهایت زیر ۵ساله
بعد اون هم پروسه درکان کند پیش میره، هم طولانی میشه، هم جواب کمتر
ولی سعیتون رو بکنید جدی بگیرید گناه داره بچه
منم مادرم زندگی و جوانیم رو گذاشتم براش
طوری که کلنیک رفتم کار داشتم کاردرمانگر وگفتار درمانگر سابقش دیدنش باورشون نمیشد از پیشرفتش.
برای بعضی رفتارهاش بخاطر بیش فعالیش بردم پیش فوق تخصصی که قبلا برده بودمش وقتی دید
گفت این الان واقعا اوتیستیک نیست این بچه عالی شده
انقدر خوشحال شده بود.
پسر شما هم خفیفه سفت و سخت بگیر کاردرمانی،
قرصش روهم حواست باشه دوزش رو کم یا زیاد نکنی سرخود مخصوصا قطع نکنی یک دفعه
شاید بعضی ذفتارهاش عوارض همین قرصه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز