من وقتی میرم خونه پدرم

اصلا تمایلی ندارم برم

بعضی وقتا دیگه اونقدر توخونه و تنهایی دلم میگیره که پامیشم من و بچه میریم خونه پدرم

دلیلشم اینه که پدرم و مادرم منو خشک تربیت کردن 

و وقتی اونجام کاملا رفتارم خشکه و اصلا خجالت میکشم حتی به بچم محبت کنم جلوشون و ساکتم و حتی تو چشای پدرومادرم وقتی صحبت میکنم خجالت میکشم نگاه کنم

وقتی بزرگ شدم متوجه شدن اشتباه تربیتشون رو و خیلی تغییر کردن خصوصا پدرم یطورایی محبتشو نشون میده ولی من دیگه نتونستم اصلا نزدیک خصوصا پدرم بشم و اصلا چش تو چش باهاش حرف نمیزنم وخیلی خشک و رسمی هستم

خیلی درعذابم چکارکنم

اصلا وقتی مادرم بهم زنگ میزنه حرفی ندارم فقط میگم سلام حتی نمیگم خوبی اون همش حالمو میپرسه