جاریم و شوهرش پز داراییشونو میدن

نه والا لباس نو هامو یکی دو بار بیرون میپوشم بعد مثلا میپوشم میرم اونجا. 

یا اینکه طلاهای عروسیم هست ولی نمیدازم هم خودم خوشم نمیاد هم دوست ندارم اون حس مزخرفشو تحریک کنم. 

مثلا کتونی ببینه پام سریعا پکر میشه به شوهرش چپ چچپ نگاه میکنه در حالی که من اگر 800دادم به کتونی اون میتونه مثلا دو سه تومنی بخره وضعشون خوبه ولی خب نمیدونم ریشه این رفتار ها تو چیه 

من غبطه افراد موفق رو میخورم مثلا دختر عموم چچون هم ثروت داره هم قیافه هم تحصیلات هم زندگی توووپ. 

ولی این بیشتر اذیتم میکنه با حرف هاش با کارهاش عینه یه جوجه اردک زشت هرررچی میخرم بااااید عینشو بخره تا اروم بشه و این رفتار منو ازار میده که چطور یه ادم میتونه کتونی مثلا سه تومنی بخره ولی میره عینه کتونی 800منو میخره