وای خدااااااا
من از همون موقع که یادمه مامانم بیشتر حالت عصبی طور داشت ، ولی بابام برعکس مامانم صبور و مهربون بود
مامانم بیشتر در حال غر زدن و داد زدن و فحش دادن بود
تا اینکه سنم بیشتر شد فهمیدم مامانم با همه این تفاسیر خیلیییییییییی از پدرم بهتره
پدرم فرد خیلیییی مهربون و دلسوز و دل رحمیه ولی فقط برا بقیه ، طوری که برای دشمنشم مشکلی پیش بیاد پیره براش حل میکنه ،
بچه که بودم خیلییییییی دوسش داشتم ولی الان از چشمم بدجور افتاده
یه جوری طرفداری خواهراو برادراش میکنه جلو من، انگار من دشمنشم، یه سری اتفاقا افتاد که من ذات واقعی اونارو فهمیدم ، ولی پدرمم با انیکه فهمیده خودشو میزنه اون راه ، با این حال بازم منو بخاطر اونا ناراحت میکنه 😅😂
بخدا تصمیم گرفتم رفتم سر خونه زندگیمون برم و پشت سرمم نگاه نکنم
تازه میفهمم مادرم با همه اون بدی هایی که داشت ولی معرفتش از پدرم بیشتره
عجیب نیس بنظرتون ؟
