نمیدونم چه خودم و چه خواهر کوچیکم چقدر از این موضوع از همون بچگی اذیت شدیم، اینکه بچه فامیل سرخود و بی اجازه پابشه و بره تو اتاق و وسایل بازی رو برداره و ادعا کنه که مال اونه و میخواد ببرتش خونه!
چرا کمی به این بخش از بچتون اهمیت نمیدین بعضیاتون؟ بچه تون بچه هست، شاید متوجه نشه این کار زشتی هست، اینجا باید شما به بچتون تذکر کافی رو بدین.
همین امروز نوه عمه ام اینا اومده بودن خونمون، مامانش دست بچه اش رو گرفت و بدون هیچ حرفی و اجازه رفت وارد اتاق ما شدن« اتاق من و خواهر کوچیکم مشترکه»
یه عروسک برداشت از عروسک های خواهرم و داد دستش آروم بشه. بچه موقع رفتن میگفت این عروسک برای منه و میبرمش
خود خواهرم ۶ سالشه، بچه هست و دلش میگیره
مامانه هم با لبخند میگه: عزیزم از سنا جون اجازه بگیر بعد ببریمش خونمون !
پرو پرو نمیگه این عروسک برای یه نفر دیگه هست. وقتی دیدم ابجیم چشماش پر شده، عروسک رو از دست دختره گرفتم و گفتم: شرمنده ما عروسک ها مال خودمون هست و خیلی هم دوستش داریم.
بچه به گریه افتاد و مامانشو مشت زد، مامانه هم به زور لبخند زد و مشخص بود بهش برخورده.
موندم بعضیا چرا اینقدر گاو و پر توقع تشریف دارن!!!!