امّ‌سلمة به رسول خدا صلى الله علیه و آله گفت: یا رسول اللّه چرا موضوع مردان در قرآن ذکر مى گردد ولى اسمى از زنان برده نمى شود سپس این آیه نازل گردید.
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
نکته: تفاوت ميان زن و مرد در جسم است. روح، زن و مرد ندارد و همه‌ى كمالات بشرى مربوط به روح اوست نه جسم او. لذا همه كمالاتى كه در اين آيه آمده، به صورت يكسان ميان مرد و زن مطرح شده است.