سلام عزیزم...خیال نکن فقط شوهر تو اینجوری شده کلا مردها دور برداشتن ...می‌دونم خیلی سخته ولی بهش فکر نکن.. منم گذروندم حتی مریض شدم از حرفایی که بهم میزد ولی دیگه زدم به بی‌خیالی ...خیلی تلاش کردم از حالی که بهش دست داده منصرفش کنم فایده نداشت دیگه سپردم به خدا کاری واقعا از دستم برنمیاد
دارم جدا میشم...به تائید خودش درخواست دادم دادگاه ...با اینکه خیلی بهش فرصت دادم و خیلی واسش کوتاه اومدم چاره ای بهتر پیدا نکردم...شما هم زود تصمیم نگیر همه ی راهها رو امتحان کن ...البته شوهر من با تکنیک های که انجام میدادم لحظه ای خوب میشد ولی دوستهای اطرافش آدمهای خوبی نیستن و شوهرم از اونها الگوبرداری میکنه و خودشم خودشیفته ست و دوباره هوا ورش میداره....تو چشماش میخونم منو دوست داره ولی یه چیزی که هست اینه که داره با خودش و من لج میکنه....یه شرط گذاشتم واسش اگه قبول کنه بهش دوباره فرصت میدم اونم بخاطر خدا و بعدش بخاطر دخترم
