اصلا باهاشون درد دل میکنم پشیمون میشم با خودم میگم ای کاش هیچی نمیگفتم چون بعدا همون حرفای خودمو می کوبن تو سرم.....حرفامو با خودم میگم مث دیونه ها یا با خدا درد و دل میکنم
خوشم نمیاد زیاد حرف بزنم باهاشون
حرف زدن من یه داستانه
کوبیدن اون حرف تا 4 سال یع داستان دیگ
اوهوم گاهی
خواهر ندارم
مادرم هم آنچنان نه
دخترم ندارم
همه عمر تنها بودم ......دیگه پیر شدم شاید عادت کردم گاهی دلم بدجور میگیره
منم وقتی میگم میکوبن تو سرم حتی قضیه درسام ک دیپلم نتونستم بگیرم همین الان فکر میکنه من خوابم و داره واسه خالم تعریفش میکنه
من میتونم ولی مگه خرم که بگم
نه من راحتم باهاشون .همه چیو میگم
من مشکلی داشتم واسش میگفتم البته خلاصه میگفت واسه گوشیه همشو گفت ب این دلیل ب اون دلیل و تمام ذره ای درکم نکرد فقط یکبارش گفت بیا بریم دکتر همین دیشب باز بهش گفتم چقدر حرف زد ناراحتم کرد و ناراحت شدم ک چرا همون یک ذره رو واسش تعریف کردم
خواهر ندارم، مادرمم نمیکوبه ولی مدت ها بعد اون مشکلو سوال میکنه ازش و میفهمم که تا مدت ها تو ذهنش نگه داشته و غصمو خورده، سر همین اهل درد و دل ناراحت کردنش نیستم
مطمئنم خواهرم داشتم برا اونم دلم نمیومد با درد دل ناراحتش کنم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز