همسرم رو میگم همیشه من میرم سمتش من بغلش میکنم اون نه
یعنی اگه من نباشم دلش برام تنگ میشه
بیاد خونه من ک با ذوق دم در وایمیسم نباشم بوی غذایی ک میزارم نیاد خونه سوت کور باشه خوراکی مورد علاقم نصفش مونده باشه اما من نباشم موندم اگه اینو تجربه کنه نمیگه کاش دلش رو نمیشکستم بچه بود سنی نداشت دوست داشت برام تیپ بزنه جلو بقیه حس خوب بگیره کاش تولدش رو براش میگرفتم نمیگفتم سال دیگه وقتی دعوامون میشد شب نمیگرفتم راحت بخوابم اون گریه کنه تا خود صبح من مسخرش کنم بازم گریه کردی کارته عادته پول خواست براش میزدم سکه ی پولش نمیکردم بهش نمیگفتم تو پولامو قایمکی برداشتی تهمت نمیزدم حتی شک دارم این فکرارو کنه شاید خوشحالم شه مرد مهریه اش رفت راحت شدم ازش
