دو فرستاده حضرت عيسى(عليه السلام) در نزديكى انطاكيه به پير مردى چوپان به نام «حبيب نّجار» برخورد كردند، با او به گفتگو پرداختند، پيرمرد پرسيد: شما كى هستيد و از كجا آمده ايد؟ «پولس» و «برنابا» گفتند: ما فرستادگان پيامبر خدا حضرت عيسى(عليه السلام) هستيم كه به تازگى ظهور كرده است و آمده ايم تا مردم «انطاكيه» را به پرستش خدا و دين عيسى(عليه السلام) دعوت كنيم. پيرمرد گفت: اين، ادّعايى بزرگ است و هركس مى تواند مدّعى آن باشد، آيا شما دليل و معجزه اى براى اثبات گفتار و سخنان خود داريد؟ رسولان عيسى(عليه السلام) گفتند: آرى! معجزه ما اين است كه بيماران غير قابل علاج را شفا مى دهيم و معالجه مى كنيم! پيرمرد گفت: مريضى دارم كه سال ها در بستر بيمارى افتاده است و از اين مرض رنج مى برد اگر شما او را شفا دهيد، من اوّلين كسى خواهم بود كه به شما ايمان مى آورم. مبلّغين دين مسيح فرزند آن پيرمرد را شفا دادند و او موحّد شد.
اين مرد آزاده كه به «حبيب نجّار» موسوم است، نور ايمان همه وجودش را تسخير كرد و خالصانه و بدون چشم داشت بهشت يا بيم از دوزخ به عبادت و اطاعت خدا كمر بست و با رشادتى وصف ناپذير به حمايت از پيامبران الهى و تبليغ دين خدا همّت گماشت و در نهايت، جان خويش را بر سر آن گذاشت و در زمره «شهداى مكرمين» به لقاءالله پيوست.