سلام من با یه آقایی عقد کردم با حدود ده سال اختلاف سنی و اشنایی سنتی بود من شرایطشو سنجیدم از نظر خونه و کارو اینا داشت و اوکی بود قبول کردم و فکر کردم علاقه هم به وجود میاد ولی متاسفانه بعد گذشت سه ماه هرروز دارم دلسرد تر میشم اخه اون سنی نداره ۳۴ سالشه اما کل موهاش و ریش هاش سفید شده و قول داده بود رنگشون میکنه ک الانم میگه حوصلش نمیکشه دیگه.. و کلا شبیه ۴۰ ساله ها شده من دیگه از کنارش جایی رفتن حس خوبی ندارم... و همش چشمم دنبال جوون ترهاست میگم کاش بیشتر صبر میکردم زن ی آدم جوون تر میشدم 😔 و حس میکنم حیف شدم.. ولی اخلاقش خوبه خیلی احترام خانوادمو داره و خودمم با اینکه همش بهش بی محلی میکنم و سنش رو به رخش میکشم اما صبوری میکنه تا الان حرف بد یا توهینی بهم نکرده. اینم بگم یتیمه خواهر و برادر هم نداره خانوادم میگن گناه داره اذیتش نکن چیکار کنم اخه؟ پس دل خودم چی؟
مشاوره رفتی؟
بهش انگیزه بده ازش تعریف کن به خودش رسیدگی کنه
از ظاهرش تعریف کن
دلگرمی بده بهش بزار برای تو خودشو ارتقا بده
اگر نمیخواستی همچین زنی براش بشی کاش عقد نمیکردی
وقتی میگم سنتی فایده نداره همه خودشونو پاره میکنن
ببین توی عشق ادم کمه کم یک سال زمان میبره
تو نباید انتظار داشته باشی توی سه ماه حس بوجود بیاد
تا میتونی عروسی رو عقب بنداز و اصلا اصلا رابطه نداشته باشه به هیییچ وجه حتی سطحی
۳ ماه دیگم صبر کن ببین چی میشه بعدش تصمیم بگیر
پسرا دوراشونو میزنن بعد میرن با اونیکه ننشون پیدا میکنه ازدواج میکنن که صرفا زن داشته باشن بعد شماها دنبال عشقین؟؟
پسری که خودش زحمت نکشه تلاش نکنه دخترو بدست بیاره قدرشو نمیدونه
چرا قبل ازدواج لاقلانه فکر نکردی که یکی دیگه رو هم بدبخت نکنی
واقعا اخلاق خیلی مهم تره کاش منم روز اول ملاکم قد و قیافه نبود
به خودت زمان بده و اصلا به هیچ وجه برای زیر یک سقف رفتن عجله نکن. پیشنهاد میکنم حتما یه نشاور کاردرست پیدا کن و احساساتت رو بهش بگو. حتی اگه قرار باشه پولش رو قرض کنی. صحبت یه عمر زندگیه بیگدار به آب نزن
ولی من اینجا اصلا حقو به شما نمیدم مردم بازیچه نیستن وقتی کار و خونه رو در نظر گرفتی الانم با همونا زندگی کن احساسات مردم رو به بازی نگیر خدا رو خوش نمیاد