من یکم اضطراب اجتماعی دارم
و منشاء ش هم بر میگرده به ۱۳، ۱۴سالگیم
اون زمان من یکم اضافه وزن داشتم و اطرافیان و بخصوص پدر مادرم منو مقایسه میکردن و این موضوع خیلییی منو ادیت میکرد
از همون موقع من اضطراب اجتماعی گرفتم ، البته الان به نسبت اونموقع خیلییییییی بهتر شدم
یادمه مادرم میرفت بیرون به من اصرار میکرد بیا بریم ولی من نمیرفتم
چون از نگاه های بقیه میترسیدم
الانم که ۲۱سالمه همون اضطراب اجتماعی باهامه منتها با دوز خیلییییییی کمتر از اونموقع
الان مثلا تو بیرون حس میکنم بقیه بهم نگاه میکنن، با اینکه همه چیم معمولیه ، هیج چیز تو چشمی ندارم
خیلیییی از این حس ادیت میشم
چند بار بسختی رو خودم کار کردم و همش افکار مثبت داشتم ، اصلا به این فکر نمیکردم بقیه چی فکر میکنن و....
و واقعا همینطور بود ، هیچکی نگام نمی‌کرد
مثلا تو خیابون که راه میرم اگه با کسی چشم تو چشم شم سریع نگاهمون میدزدم
یا مثلا تو راهروهای دانشگاه ببینم آدم نشسته الکی گوشیمو میگریم دستم تا مجبور نباشم سرمو بلند کنم
خواهش میکنم بهم بگید چیکار کنم
