مجردی یا متاهلی

منکه مجردی 

پدر و مادرت تو رو از جونشون بیشتر دوست دارن دائما مراقبتن هواتو دارن تشویقت میکنن حمایتت میکنن

ازدواج میکنی خودت میشی مسئول همه چی مریضی ، ناراحتی ، گریه ات میاد ،استرس داری و... مهم نیست چون تو باید زندگیو بچرخونی شوهرتم که با عشق بات ازدواج کرده بعد یه مدت خیالش راحته که دیگ دارتت و عادی میشی دیگ میمونی خودت و خودت تنها تر از همیشه

متاهلی فقط خوبیش رابطع جنسیه

هردو خوبه ولی متاهلی 

با اینکه سنم کمه و یک ساله متاهلم و الان ۱۷سالمه تو این یک سال هزارتا چالش داشتیم کلی مشکل و فهمیدم چقد پخته تر شدم چقد لذت داره واسه تلاش کردن هم من هم شوهرم واسه بدست اوردن یه چیزی 

تا توی مجردی هستی تنها ناراحتیت میشه غر زدن های مادرت یا دعوا کردن های دوس پسرت ولی وقتی متاهل بشی تازه میفهمی مشکل های اصلی چیا هستن چقد تجربه پیدا میکنی چقد شیرینی های زندگی روبه روت هست چقد تلخی هست.حس قشنگ مادرشدن رو درک میکنی. نسل خودتو ادامه میدی

درکل هم مجردی خوبه و هم متاهلی.

من چون ازاول محبت نبوده..لذتی نبردم‌حقیقتش ...عین ی مجسمه بودم 

متأهلی خیلی بهتره اگه همدیگه رو بتونید درک کنید. وگرنه دنده عقبه.