یکی از همکلاسیام که تو اکیپمون هست ولی خیلی پروعه خونشون نزدیک ماس یعنی ۱۰ تا کوچه با ما فاصله دارن این نزدیک ۵ ۶ بار قشنگ اینجوری بود که کسی نیس بیاد دنبالم میشه منو برسونین
بعدم که پیاده میشد تشکر نمیکرد
اینسری گفت منو میرسونین خونمون چون پشت سرم حرف زده بود لجم گرفت و گفتم مامانم امروز نمیاد دنبالم تاکسی میاد میرم جایی بعد گفت اوکی
بعد فرداییش به بچه ها بلند بلند داشت میگفت من بشنوم میگفت دیروز ینی همه بهشون فشار اومد و هیشکی منو گردن نگرفت اگه بدونین چجوری رسیدم خونه
من خودمو زدم به نشنیدن و حرف زدن با بقیه
حاضر نیست سختی بکشه یکم
خونمون پیاده تا مدرسه ۲۰ دیقه راهه الان با ۲۰ دیقه پیاده روی مرد؟
واقعا خوبی که از حد بگذره خر گمان بد کند