پسرم اکثرا تنهاست ۳ سالشه خانواده هامون که خیلی باهامون رفت و آمد نمی کنن شوهرمم تا می رسه می خوابه پسرم فقط منو داره گاهی می بریمش پارک ولی چون صحبت نمی کنه ارتباط گرفتن با بقیه براش سخته. الانم میره گفتار درمانی ولی تنها بودنش خبلی اذیتم می کنه چیکار کنم
من با خانواده خودم ارتباط دارم که اختلاف سنیش با بچه خواهرم ده ساله و اون بزرگ شده
خانواده شوهرم سن هاشون بالاست بچه من با نوه خواهر شوهرم و نوه بردار شوهرم تو رنج سنی که با اونا ارتباطی نداریم
دخترمنم تنهاس .صبح تاشب فقط پیش خودمه .انگار افسردگ
ی گرفته .دلم میخاد همش بخوابه
خودتون باهاش بازی کنین
یه بچه دیگه بدنیا بیارین
برنامه ریزی کنین که مثلا : شنبه قایم باشک بازی باهاش کنین/ یکشنبه:ببرین پارک/دوشنبه: خونه اقوام/.... همه روزهای هفته رو برنامه بریزین و تو اون روز، اون بازی رو بیشتر باهاش انجام بدین
شرایط سخته و نمیشه بچه دوم آورد ...
ولی اونایی که دو تا بچه هستن و فاصله سنی‌شون حداکثر ۲_۳ سال است این مشکل رو ندارند ...
خودت باهاش زیاد حرف بزن؛ بازی های مناسب سن بخر باهاش بازی کن
تو خانواده و دوست و آشنا اگر کسی یچه کوچک داره باهاش ارتباط برقرار کن و بزاز بچه ها باهم بازی کننده
عزیزانی که همه گفتین بچه تون تنهاست
چرا یه بچه دیگه بدنیا نمیارین؟
خخخیلی رو بقیه بچه‌ها اثر مثبت داره
خانواده خودم بچه همسن بچه من 10تادارن پرجمعیتیم. ولی بچه هاشون اذیت میکنن دخترم را گریه اش رادرمیارن میگن بامانیابازی. هروقت میذارمش خونه کلی گریه میکنه وتاچندروز افسردگی داره. منم الان چندماهه نرفتم خونه مادرم. بسکه اینابدجنسن
ما هم شهر غریب هستیم.
خانواده هامون سرد بودن. فقط به فکر خودشون بودن.
ازشون بدم میاد.
بزرگ کوچیکی گفتن.
بزرگ خانواده باید بزرگی کنه. بچه هاشو دور هم جمع کنه.
خسیس نباشند.
فقط به فکر یک بچه هستن ..فرق میزارن بین بچه هاشون. پسر دوست بودن.
اسی براش کتاب زیاد بخون
خودت براش شعر بخون
ساعتی ببر مهد مثلاً یه ساعت در روز
من دوتا داشتم.
ولی شهر غریب سخت بود. من و شوهرم آرزو به دلمون موند که یک جمعه یک ساعت بریم خونه مادرامون.
حداقل ماهی دوبار یک شب نشینی خونه پدر و مادر به دلمون موند. فقط یک ساعت خونشون بشینیم. آرزو شد.
دوست و همکار برای رفت و آمد زیاد داشتیم. ولی بچه ها طعم خونه مادربزرگ را نچشیدن.
آخه چون خیلی ها دوست ندارن ...
اگر میتونی یکی دیگه بیار
تو دوران بارداری و وقتی بچه به دنیا امد کلی یاهاش حرف بزن که تنها رفیق واقعی تو اینه و باید کلی مراقبش باشی
ببین من و خواهرم فاصله سنی مون ۱ سال و ۹ ماه اس تو جامعه راحت تر حرف میزنیم و حتی اگر کسی باهامون دوست نباشه خودمون دو تا همدیگر رو داریم 🙂
درسته دعواهامون خیلی زیاده ولی اگر کسی کوچکترین حرفی یه خواهرم یا من بزنه حسابش رو میرسیم
واقعیت اینه هیچکس دوشت نداره موفقیت و حال خوب کسی رو ببینه و تنها کسی که باهاش اوکیه خواهر یا برادرت است
و این فقط بستگس به تربیت درست شما داره ؛ باید جوری تربیت کنسد که یچه ها عاشق هم باشند حتی اگر دعوا دارند ...
هیچی از زندگی نفهمیدیم. مریض میشدم. تنها بیمارستان میرفتم.
تنها اتاق عمل...
کلا خانواده های ما دوطرف سرد بودن.
فقط از ما توقع داشتن.
وقتی ازدواج کردیم رفتیم شهر دور. مادرم و مادرشوهرم خوشحال شدن. گفتن آخ جون مسافرت میایم خونتون.
هر دوتاشون فقط به فکر اون بچه هستن که نزدیکشون هست. و همیشه به ما میگن زنگ میزنند که برادر و زن برادرتون را چند روز خونتون دعوت کنید.
مهمانی فقط هم یک طرفه بود.
دیگه به خودشون نمیگن ما غریب موندیم دلمون پوسید.
خانواده های ما اصلا به غربت اعتقاد ندارن.
کاش بچه های برادر و خواهرامون بیافتن تو غربت تا بفهمند ما چی کشیدیم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز