از هر بلا فروا الی یک سِجده رو به کَربَلا
شد بهترین رنگ زمین رنگ غروب کَربَلا
جانم به تو و شبای کَربَلای تو
جانم به تو و به گنبد طلای تو حُسین
ما رو بطلب فدای اون محبتت
ما رو بطلب یه شب برا زیارتت حُسین
صبرم کمه سهمم غمه قلبم بریده از همه
ناقابلم اما دلم تنگه برات یک عالمه
جانم به تو و لطافت نسیم تو
جانم به تو و به زائر حریم تو حسین
ما رو بطلب تویی مدینه ی کرم
ما رو بطلب شبای جمعه تو حرم حسین
ای راه من همراه من ای کشته ی دور از وطن
ای چاره ساز گریونه باز چشمام واسه اون پیروهن
جانم به تو و پیکر زیر مرکبت
جانم به تو و صورت نامرتبت حُسین
ما رو میکُشه اون تن روی بوریا
ما رو میکُشه محله ی یَهودیا حُسین