بچم توی سن حاملگی ۳۳هفته و شش روز با سزارین اورژانسی بدنیا اومد از بدو تولد تا الان دوماهش میشه (دکتر میگه باید از ۹ماه کامل شدن توی رحم به بعد سن بچتون رو بگیم الان دو ماهش نیست)پنجشنبه ساعت ۱۲شب بچم خیلی بی تابی میکرد(تقریبا پنج روزه مرتب جیغ میزنه)،هم کولیک داره هم رفلکس هم خلط پشت حلق(از دهنش یکسره تف غلیظ و کش دار میزنه بیرون یکسره دستمال دستمه دهنشو پاک کنم)،خس خس داره و هر دکتر متخصصی بردم گفتن طبیعیه سرماخوردگی نیست و خس خس سینش رفع میشه(همه ی آزمایش های اولیه اوکی بوده ،سونو مفصل و لگن،سونو‌مغز،شنوایی،بینایی) ،ساعت یک نصف شب داشت از شدت گریه خفه میشد هر کار میکردیم آروم نمیشد ،خواستم بهش دارو بدم گفتم شاید معده ش درده،دکتر گفت در صورت دل درد بهش دایمیتکون یا گریپ میکچر بدین پنج قطره،سر بچه رو بالا آوردم و با سرنگ آروم ریختم دهنش همون موقع شروع کرد جیغ زدن و نفهمیدم دیگه چی شد ،بچه نتونست نفس بکشه و رنگش شد سیااااااااه،شوهرم بلافاصله از دوتا پاش اویزونش کرد و سروته نگهش داشت،مرتب پشت کمرش میزد بچه گردنش رفت و خررر خرررر میکرد،مرگ رو به چشمام دیدم ،خودمو میزدم و جیغ میکشیدم خدایا رحم به جوونیم کن ،ررررفت ،بچم رفت😭😭 ،شوک شده بودم و دچار حمله عصبی شدم رفتم جلو و انگشتم رو کردم دهنش و هر چی دهنش بود رو خالی کردم همش چیز لزجی میومد و از دهن بچم کف آویزون بود دیگه نفهمیدم چی شد ،افتادم ،چشامو که باز کردم پدرشوهرمو تو خونمون دیدم ،شوهرم مرتب به صورتم آب میزد،گفت خوبه بچه خوبه،گریه میکردم چرا گریه نمیکنه چیزیش شده شما به من نمیگین ،دستمو گرفت برد کنار بچه دیدم سرش رو شونه پدرشوهرمه و بی حال فقط آروم نفس می‌کشه...اونموقع بود که زار زدم و گریه که کردم نفسم باز شد ،شاید اون لحظه زیر یک دقیقه بود ولی ده سال عمرم رفت ،بچم رو نمیتونن بهش دارو بدن ،میگن هنوز خیلی کوچیکه،تروخدا برای بچم دعا کنین شبا بتونه راحت بخوابه،زیر سرشو بالاتر از بدنش میزارم ولی تاثیری نداره،میزارم رو سینم و نشسته خوابم میبره،اونموقع شاید بتونه دوساعت راحت بخوابه😭به پنجشنبه جمعه خوردم و دستم جایی بند نیست همش بالاسرشم و نفسشو چک میکنم ،مادرایی که تجربه دارین تروخدا راهنماییم کنین،دیشب شوهرم با پزشک آنلاین از تهران مشاوره ساعتی گرفت و ایشون گفتن اسپری سالبوتامول تو خونه داشته باشین در صورت تکرار شدن یه پاف استفاده کنین ،گفت خس خس سینه به دلیل کامل نشدن ریه هست ولی بچم از بدو تولد بدون اکسیژن خودش نفس کشید چون آمپول ریه زده بودن بهم ،فقط توصیه کرد اسپند اودکلن و عوامل تحریک رو ازش دور کنیم ،انگار یکی دست و پامو بسته و هیچ کاری از دستم برنمیاد،چندتا متخصص اطفال بردیمش همش میگن طبیعیه تا دوسالگی رفع میشه ،یعنی بچم تا دوسالگی باید تو خواب حالت خفگی بهش دست بده و راحت نخوابه؟
ایشالله زودتر بچه ات خوب میشه صبور باش اول از همه سعی کن خودتت هول نشی از گریه اش
الهی بگردم 😔 اروم باش گلم مراقب باش خیلی راه سختی رو باید بری دخترخاله منم مث بچه شما دنیا اومد ولی توهفته ۲۸ هفته
من چرا گریه م گرفت
دخترمو یک ماهه که بود به خاطر سرماخوردگی بستریش کردن هر پرستاری میومد میپرسیدم بچه م چیزیش میشه ی پرستار از خدا بیخبری ی روز گفت اینجا بچه با اسهالم اومده مرده پس هیچی قطعی معلوم نیست یاد حال و روز اون موقعم افتادم
عزیزم تجربه مشابه ندارم بخوام راهنمایی کنم ولی امیدوارم این روا سریعتر بگذره برات و تن کوچولوت از هرچی بلاست دور باشه
عزیزم خیلی سخته
غیر از کارای پزشکی که براش انجام میدی
دعا هم بزار بالای سرش
حرز امام جواد آیه الکرسی چهار قل وان یکاد
پسر منم ریش کامل نبود هر شب فکر میکردم داره خفه میشه به هیچ وجه هیچ بویی نباید اطرافش میبود ن دود و ن اسپری و ادکلن حتی از ماشین نمیشد پیادش کنیم 7ماه تمام شبا نشستم و بغلش کردم دیسک کمر شدید گرفتم چون نباید خوابیده بهش شیر میدادم باید سرش بالاتر از بدنش میبود ولی بعد از 7ماه خداروشکر خیلی بهتر شد
خییییلی سختتتته ولی میگذره عزیزم صبور باش و قوی
پسر منم نزدیک ۴ ماهشه خس خس سینه رو داره ، نگران نباش، تازه سر نه ماه بدنیا اومد ، بزرگتر ک بشه خوب میشه تا ۴ ماه اول خیلی سخته ، و ۶ ماه به بعد ک بتونه بشینه خیلی راحتتر میشیم و راه ک بیوفته مهمولا یک به بعد حال روحی روانی مادرا خیلی بهتر میشه ، من خودمم حاضرم خستگیم جسمی باشه تا روحی ، اینا رو میگم چون پسر بزرگترمو تحربه کردم وخیلی از نظر روحی اذیت شدم تا بزرگتر شد و سر این چون تجربه داشتم کمی راحتتر به خودم گرفتم ، ولی در کل مادر که میشی ،دیگه نگرانی ولت نمیکنه این حسو اکثر مادرا دارن ولی غصه نخور خدا از ما مادرا مهربونتره ، خودش مراقب همه چیز هست
ممنونم
آخه یهووو اتفاق افتاد و سیاه شدن صورت سفیدش و خر خر کردنش شوک بدی بهم داد میرفتم اونور خودمو میزدم میومدم نگاش میکردم آخرین لحظه انگشت کردم حلقش و دیگه نفهمیدم چی شد ....چون من بارداری نرمالی نداشتم مقاومت شریان رحمی و غلظت خون و فشار بالا ....این بچه رو به دندون کشیدم تا الان ،۱/۵کیلو بود موقع تولد و تو دستگاه نگهش داشتن یک هفته ....یعنی بقران قسم من گفتم ررررررفت...برای همین دست خودم نبود اون لحظه و دچار حمله عصبی شدم .
من خیلی زن قوی هستم ،به این زودیا خودمو باخت نمیدم ولی صحنه ی خیلی بدی بود و هنوزم میاد جلو چشمم چشام اشکی میشه و تنم میلرزه
ای جانم چی کشیدی…😔 الهی که زود زووود خوب بشه❤️
نسبت به دکترش مطمئنی؟ لازم نیست عوض کنی دکترش رو؟
نوزادت هم خیلی کوچیکه هم حساس نمیشه چیزی گفت آخه حتما باید دکتر بده
خلط گلوش باید در بیاد چون هیچ دارویی نمیخوره بکنه بیاره بیرون سختش میشه
فقط اینکه نی نیت سرفه میکنه؟؟ چیزی میاد دهنش ؟؟ اگر چیزی میاد دهنش اون لحظه سریع دست بنداز در بیار از دهنش نزار قورت بده
پسر من ۱۱ ماهش بود ریه‌اش عفونت کرد پر خلط شد بیمارستان بستری شد ۵ روز فیزیوتراپی ریه میشد بعدشم یادم دادن تو خونه خودم چجوری بزنم پشتش که خلطش کنده بشه ولی نی نی شما خیلیییی کوچیکه اصلا نمیدونم همچین کاری براش درست هست یا نه
دستگاه تنفسیش حتما خوب تشکیل نشده
