ببین واقعیتش تجربه خاصی ندارم که گفتنی باشه
این تجربه که میگم یه چیز حسیه که تو رو دچار تغییر میکنه
وگرنه تجربه های رفتار با پسر تو کانالای روانشناسی هست
ولی تئوریه
مهم تو عمله
باید با آدمای مختلف بری و بیای و بفهمی مردا چطورین و رو رفتارت کار کنی و روحیه ات قوی باشه
مثلا الان من به شما رک میگم پسری که برات خرج نمیکنه کنسله.این چیزیه که همه جا هست.
اما آیا گوش میدی وقتی باهاش روبرو شی؟
قطعا نه
چون هنوز تجربه کافی نداری و حست درگیر طرفه و میای خودتو دلداری میدی که نه،چون هنوز نسبتی نداریم اینجوره.(مثال زدما گلی،قصد جسارت ندارم)
اسی زن دایی شوهرم متولد ۷۷تک دختر بود وقتی هیچ کس گوشی لمسی نداشت این دختر کلاس شش یا پنجم بود یکی داشت دوست پسر هم تا دلت بخواد تو همون سنا داشت کادوی گرون براپسرا میخرید اینقدر خدازده بود توسرش تو کلاس هفتم پاش کرد تو ی کفش که میخوام با علی که بشه دای شوهر من واون موقع ۱۸سالش بود عروسی کنم نگم برات به چوخ اعظم رفت
نه صرفا غیر لاشی
خیلی معیارای دیگه هم وجود داره
پسر متعهد و مسئولیت پذیر و مستقل از نظر فکری
پسری که پات وایمیسه
پسری که خوشحالی تو براش مهمه
پسری که تو نفر اول زندگیشی
پسری که روان نسبتا سالمی داره و انتقادپذیره
خیلی چیزای دیگه
این ویژگیا رو همه ندارن.باید آدمای زیادیو ببینی تا بفهمی.
منم جز اونا بودم که هیچ پسری هیچ وقت باهاش دوست نداشت مثل اسکلا با اخم نگاه مردا میکردم اخرشم با ی مردبدبین ازدواج کردم
نمیشه گف. من با همسرم 6ماه دوست بودم جونشم میدادبرام ناراحتیم مهم بود واسش ولی بعد ازدواج عوض شد خیلیم عوض شد گاهی میگم اون مرده این یکی دیگس
چون بلدن چجوری مردارو خر کنن
زنای متاهلی که خیلی موفقن شوهرای حمایتگری دارن شوهر من که همش باعث پسرفت و بدبختیمه
تو چقدر منی با این تفاوت ک من حتی ازدواج هم نکردم💔
