زمانی ک دخترم رو باردار شدم و ب دنیا آوردم زمانی بود که با چندتا افراد جدید آشنا شدم هرروز میدیدمشون
اونا ۳۵ ساله بودن ن درآمدی داشتن ن هنری بخاطر همین یکسره بهم می‌رسیدم اونا میگفتن ما هیچکدوم هیچی نشدیم خیلی دیز شده باید سریع ی کاری بکنیم
خب شرایط من یا اونا یکی نبود من دخترم تازه دنیا اومده بود کسی نبود نگهش داره حرفای اونا باعث شده بود ب شدت افسرده بشم ک چرا بچه آوردم باید ی کاری رو شروع میکردم
میدونم این درسته ک زن باید درامد داشته باشه اما من تو تایمی نبودم ک بتونم کاری کنم بچه شیرخوار نبودن همراه و کمکی
الان دوسال گذشته تازه میبینم اونایی ک ۳۵ ۴۰ هستن تازه دنبال اینن شغلی دست پا کنن بچه هاشون هم بزرگ تر شده