از ایمانم دو سه ذره بیش نمانده، ولی هنوز هم کلمه‌ی "از خدا رسیده" را دوست دارم. حس خوبی میدهد شنیدنش. حس دیده شدن. به حساب آمدن. جایی در یادی بودن...
و من هر وقت جایی این کلمه را میشنوم یاد آهنگ "مرهم"ِ گوگوش می‌افتم. یادِ "رفتم برای گریه. رفتم برای فریاد/ مرهم، مراد من بود، کعبه تو رو به من داد"... گمانم "از خدا رسیده" چنین چیزی باشد. این‌که برای چیز دیگری رفته باشی ولی یکی بهترش را بدهند...
با آخرین ذره‌های ایمانم، برایتان "از خدا رسیده" آرزو میکنم...
•حمید باقرلو