من خیلی احساس تنهایی میکنم

چرا کسی منو دوس نداره چرا باید تو بهترین سالای زندگیم ناراحت این موضوع باشم چرا خواهانی ندارم

خیلی دوس داشتم یکیم منو دوس داشت یکی که تا تهش پام بمونه تو سختیا کنار هم باشیم بشه پناه خستگیام بشه تکیه گاهم

ولی هیچ کس از من خوشش نمیاد

هرکیم اومد سمتم ترکم کرد و من شکسته تر از قبل ادامه دادم

بخدا زشتم نیستم تاپیکای اول عکسمو گذاشتم کسی نگفت زشتی

 اخلاقمم خوبه مهربونم فقط خجالتیم با حیا و سر و سنگینم ولی به شدت تنهام حس میکنم تا آخر عمرررر مجرد و تنها میمونم

۲۵ سالمه 

حرفام صرفا جهت درد و دله ممنون که میخونینشون