ساعت ۳ زوده
من شوهرم بین ۵ تا ۸ شب متغیر میاد خونه ( روزایی که شیفت نباشه ۵ میاد شیفت باشه ۸ )
راحت هستم
گشمه بره بابا
بی شوهر بودم بهتر بود تا این شوهر در پیتی ک دارم
نمیشه دو کلمه حرف حساب باهاش زد حتی اگه مقصرم باشه گردن نمیگیره و تا ۱۰ روز قهره و میره تو قیافه فقط همین کارو بلده
نه بلده محبت کنه
نه بلده عشق بده
نه بلده درست رفتار کنه
نه بلده مسئله رو حل کنه
فقط قهر میکنه مثل بچها ک من برم منت کشی
تا تقی ب توقی میخوره میگه طلاق جدا شو اگه ناراحتی من ک بزور نگهت نداشتم همچین ادم گربه صفتیه
نه شوهر من غر نمیزنه فقط دایم خوراکی و غذا میخواد تنبلم هست از جاشبلند نمیشه ولی نمی‌دونم چرا بازم دوست دارم باشه میره سرکار دلم تنگ میشه و اینکه کم حرفه دیشب نیم ساعت با داداشش تلفنی حرف زده وقتی قطع کرد میگم چه خبر چی می‌گفت چیکار میکرد میگه هیچی کار میکرد یعنی نیم ساعت تو کار میکرد خلاصه کرد
هیچ چیزی به اندازه قهر کردن مرد عذاب آور نیست
اوایل شوهر منم با کوچکترین چیزی قهر میکرد
یه روز خسته شدم و صدامو انداختم تو سرم و گفتم ( مردی که قهر کنه از زن کمتره یه هو بیا جامون عوض همه اختیارات با من تو زن شو من شوهر از این به بعد قهر کنی به یه ورم نیست هیچ انتظاری هم از من نداشته باش ) به غرورش بر خورد به مرور بینهایت فرق کرد شرط کردیم در بد ترین شرایط قهر نباشه چه من چه اون ۱۵ ساله در بد ترین شرایط هم قهر نکردیم حتی ۱۰ ثانیه
راست میگی واقعا ولی خوبه یه ذره غیرت داشته بهش برخورده و درست کرده رفتارشو.
منم بهش گفتم اینا رو ک رفتارت بچگونه‌ست
هر چی ک بگم بهم میگه برو جدا شو چرا با بچه زندگی میکنی برو خونه بابات و طلاق
الان ازش متنفر شدم بدم میاد
آره
