پسر من دنیا اومد سیاه سوخته بود جیگرم و چون صورتش پف داشت قشنگ شبیه ژاپنی ها بود
و فامیلای عوضی شوهرم برای اینکه منو حرص بدن میگفتن کپی خودته
جاری بی شعورم میگفت خداروشکر من سفیدم بچه هامم عین خودم شدن
انگار به اونایی که سفیدن مدال افتخار میدن
الآنم که پوستش سفید شده و خوشگل تر شده میگن اصلا شبیه خودت نیس شبیه باباشه
گاهی وقتا دلم میگیره از خدا
چطور همه هم زیبایی دارن هم پول خوب هم شانس خوب
یکی عین من نه زیبایی داره نه پول داره بره خودشو زیبا کنه
نه شانسی که پول دستش برسه