تو بچگی جلو فامیلاش همیشه تحقیرم کرد..هی میگفت شلوغه و کله شقه و عقل نداره و اونام همش نصیحتم میکردن و خاطره ی بدی دارم از اون روزا..انقد نصیحت کردن و بقیه رو تو سرم زدن الانم اعتماد بنفس ندارم با اینکه تو زیبایی و تیپ از همه فامیل سر ترم
الان تو فامیل جلو جمع میگه کنارم بیا بشین..با محبت و قشنگ حرف میزنه باهام و تعریفم میکنه گاهی..
کاش یکی بهش بگه من الان یه زن بالغ و خودم یه مادرم نیازی به توجهت ندارم به وقتش ایناکارو میکردی
حرف خوبی زدی حتما ب عنوان یه مادر اویزه گوشم میکنم
آخی🥺
اونموقع بلد نبود الان یاد گرفته ، میدونم سختته ولی گذشته رو فراموش کن و از حال لذت ببر
درکت میکنم منم خستم از این رفتارا
مادر و خواهرای من از بچگی تا الان که چند ساله ازدواج کردم باهام اینطورین
حتی صدای اطرافیان دراومده اینطوری نکنید باهاش
مادرای قدیم سواد نداشتن اینجوری بودن از جمله مادر خودم.دوستیش مثل دوستی خاله خرسه بود .بنده خدا آدم بدی نیست و خیلی هم مارو دوست داره .ولی هم سواد نداشت وهم اینکه خودش هم مادر خوب و باسوادی نداشت .این ها همه زنجیر وارن.من خودم هم مثل اون میشم گاهی ولی سعی میکنم خودمو کنترل کنم .چون این طور بار اومدم اما چاره چیه یا باید خودمو کنترل کنم یا هیچ راهی نیست
