روی تخت دراز کشیده بودم و چیزی می خوندم
بی حواس سرم رو آوردم بالا
و از پنجره روبه روی تختم
ماه رو دیدم
یک ماه نارنجی ظریف
که درست وسط پنجره داشت خودنمایی کرد
چه مهمان عزیزی
انشا کلاس هشتم 😆
چشم هایم را میبندم
مهمان ناخوانده همیشگی ام
تصویرش نقش بسته
او را می‌بینم چون ماه تابان است در دل سیاهی و غم هایم
روییده شده ریشه عشقش در جانم
چه کنم که اون از من است و من از او
ریشه زایی کنم تیشه به ریشه ام زدم.
چه کنم نه میتوانم و نه میدانم
اما چه خوب میدانم و میدانم 🦋🍃
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز