من طفلک‌پسرم۷سالشع از خودم تمیز تر داره میشه انقد ک‌میدونه حساسم میترسه ازم😣😣
فکر کن زیر سفره ای پهن همیشه برا غذا الان غر میزدم‌مواظب باش رو‌زیر سفره ای هم‌نریزه همش‌میگم‌تو‌سسینی بخور ک رو‌اونم‌نریزه بعد میدونم نریختهذها یدفعه نشستم ی اشغال ریز رو‌قرش میبسنم کل خونه رو‌حارو‌برقی میکشم
اتفاقا من اصلا حساس نیستم
ترجیح میدم خونم مرتب نباشه ولی بچم رشد کنه و بازی کنه و ارامش داشته باشه
مادر من خیلی خیلی مث شما رو تمیزی حساس بود و خیلی اهل غر زدن بود
نتیجه‌ش این شد که من تا مدرسه‌ای بودم همیشه ناخونام در حال جویده شدن بود
و حالام بدون هیچ مشکلی توی زندگیم، تو سن۲۶سالگی برا مهار استرس هام قرص میخورم.
تازه اون استرس‌ها سر باز کرده و من فقط دارم تلاش میکنم خودم و خونمو آرام و پر آرامش نگهدارم.
هنوزم مادرم ولم نمیکرد بچم نوزاد بود هی میگفت خونه تمیز کن یبار بحث کردم گفتم آرامش خودمو زندگیمو با این حرفات بهم میریزی دیگه نگفت.
ببین عزیزم بچه‌ذاتش کشف و شیطونی هست، از عمری که سر کردم لهت نصیحت میکنم،یا تمیزی خونت رو میتونی کامل نگهداری یا سلامت روح و روان خودتو بچت... من دیدم دوتاشو باهم نمیتونم نگهدارم پس ترجیح دادم بچمو بذارم در اولویت. البته این به معنای بی‌نظمی نیستا، به معنی سخت نگرفتن هست. نیاز نیست همه جای خونه خطکشی شده مرتب باشه.
