ترس از اعماله نه قبر خاکی و قصه های فیلم و سریال سازش
تو دین منظور از عالم قبر همون برزخ هست یعنی دنیای مابین این دنیا و دنیای ابدی
کسی که فوت میکنه بله اگاهه به مرگ و اطرافیانش و از گریه و شیون و بی قراری اونها اذیت میشه چون اون اگه ادم خوبی باشه حالش خوبه ولی دیگه زبان دنیایی نداره که بگه من اینجام خوبم و فلان .. تمام مرده ها حداقل هفته ای یکبار به خانواده سر میزنن و اگاهن
سر به سنگ خوردن و تو قبر موندن اینا هم وجود نداره تو قبر فقط یه جسم بیجانه که طبق قانون دنیا برمیگرده تجزیه میشه به طبیعت ، روح گاهی بهش سر میزنه بالاخره وابستگی داشته ولی کم کم از اون هم دل میکنه ولی اگه کسی سر خاکش بیاد اگاهه و خوشحال میشه چون به هر حال خونه جسم دنیاییشه
اگه ادم خوبی باشه ترس شب اول و بقیه زمان برزخ رو نداره و ازش استقبال هم میشه طوری که دنیا رو هم بدن برنمیگرده دیگه ولی اگه ادم بدی باشه نقص اعمال داشته باشه حق الناسی گردنش باشه و غیره پاش گیره و حساب کتابش نمیذاره رها باشه ... البته که حساب کتاب برزخ سطحی تره و اصلیش میمونه به قیامت