نی مدد می خواهد از ما ای نفس
هان به فرياد دل تنگش برس
سالها ناگفته ماند اين شرح درد
دردمندی خوش نفس سر بر نکرد
عاشقان رفتند از اين صحرای خموش
بر نيامد از دل تنگی خروش
دردها را سربسر انباشتند
انتظار سينه ما داشتند
تا نفس داری دلا فرياد کن
بستگان سينه را آزاد کن...
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی‌ست هوا؟
یا گرفته است هنوز ؟
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می‌بینم دیوار است
آه این سخت سیاه
آنچنان نزدیک است
که چو بر می‌کشم از سینه نفس
نفسم را بر می‌گرداند
ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می‌ماند
