جای من بودین چ کار می کردین با این شوهر

کارت اشتباهه عزیز دلم

وقتی خسته ای از بچه داری کار درستی نیست با دوستان بچه دار وقت بگذرونی بخدا.

من دقیقا تا ۷سالگی پسرم اینحوری بودم.هر وقتم دور همی میشد میگفتم لطفا بدون بچه دور هم باشیم.بچه هارو میزاشتیم خونه مادرامون.

اگرم نمیشد اصهلاااااا پیشنهاد نمیدادم و اصلا دور هم نمیرفتیم.

خب چه فایده داره.دوباره اعصاب خوردیه و دوباره مادری کردن واس بچه ها.

اصلا واس خودمون نیستیم.

همسرم حق داره واقعا

با حرفتون کاملا موافقم ولی یه سری خصوصیات اصول اولیه اخلاقن و توی ذات اون آدم ریشه دارن اگه بیشتر آدما به دوران نامزدی یا اوایل آشناییشون برگردن یه چیزایی و کارایی شبیه رفتارایی که بعد ازدواج بهشون میرسن و ناراحتشون می‌کنه میبیینن ولی ممکنه به خاطر جو اون دوران راحت بگذرن و جلوتر نتونن با اون موضوع کنار بیان 

این که همسر ایشون به مهمانشون جلوی خودشون بی احترامی کردن مسئله ساده ای نیست که با کمی تغییر یک انسان به وجود بیاد کاش قبل این که زندگیشون رو اینقدر مرحله به مرحله جلو ببرن وقتی این رفتارها رو حالا دیدن و میبینن نمیتونن کنار بیان سلامت زندگیشون رو چک کنن و اگر مشکل اخلاقی یا به قول شما تغییر منفی بود رو با حرف و کتاب و روانشناس و حل کنن تا اگر حل نشد زندگی فرد دیگه ای تحت شعاع نباشه

ممکنه همسرشون تو جنبه های دیگه ی زندگی اونقدری خوب بوده باشن که ایشون تصمیم به بچه دار شدن گرفتن 

بطور کلی زندگی مشترک پیچیدگی های خیلی خیلی زیادی داره و ما اصلا نمیتونیم با یه رفتار از همسر ایشون متوجه بشیم که لایق پدر شدن بودن یا نه