سلام صبحتون بخیر
ایشون مجرد هستند ۵ سال ازم بزرگتره از نظر ظاهری خوب بود من خوشم اومد
تحصیلاتش داره برای دکترا میخونه به دوتا زبان مسلطه . منم دانشجو هستم
از نظر اعتقادی هم فکر هستیم
من مطعلقه هستم و یه پسر ۵ ساله دارم
نمیدونم چرا اصلا نمیتونم خودمو راضی کنم
اینجا میتونم صادق باشم باید بگم با وجود پسرم اصلا شاید نشه
و همش فکرم درگیره
نمیدونم چیکار کنم
لطفا کمکم کنید
مطلقه*
چرا نمیتونی خودتو راضی کنی؟
پسرتو درست تربیت کن بعدشم ببرش با خودت
اونم شرایط تو رو قبول کرده؟ با بچه؟
شرایط شمارو میدونه؟
چیکار کنم
امروز تصمیم داشتم جواب رد بدم
اما دقیقا همون چیزی هست که تو فکرم از شوهر ایندم انتظار داشتم چرا اینقدر سخت شد
فردا با همون آقا می خواهی زندگی کنی
پشیمون میشه
خودشون خبر دارن دیگه؟ اما جدا مراقب باشید آدمی نباشه که بچه رو اذیت کنه
اگر بچتو قبول میکنه چرا نباید ازدواج کنی؟؟
اگه از شرایط شما خبر داره و قبولش کرده چرا خودتو اذیت میکنی
عاشقت شده یا فقط خواستگاری ؟
هر کدوم چند سالتونه ؟ چند ساله جدا شدی الان پسرت با کی زندگی میکنه ؟
