با نامزدم یکسره دعوا داریم
کلا نمیشه یه تماس تلفنی داشته باشیم و کار به دعوا نکشه
دعوا هم که میشه سریع میگه بیچاره خواهر و مادر من خوبن تو مشکل داری
من فقط اعتراض کردم که چرا هر جا میریم خواهرش و بچش هم تو ماشین ما هستن
گفتم شوهر خواهرت کجا مرده
اونم میگه به تو ربطی نداره
حق با کیه؟
به خدا خستم از زندگی
منطقم میگه جداشم چون خیانت هم دیدم
ولی چون میگه اخلاق تو باعث شده و احساس نداری دو دلم
راست میگه احساس ندارم چون همیشه ناراحتم از دستش
حق با توئه و تمام کن این رابطه رو،نذار کار به جای باریک بکشه،زیر یه سقف برید صد پله بدتر میشه اوضاع
مثل ما نکن خودتو
پدرت در میاد
خواهر مادرشون قدیسه هستن و ما گناهکار
با خواهرشوهرت حرف نزدی
با جنگ و دعوا که حل نمیشه
با پنبه باید سر ببری
ببین خواهر و مادرش واقعا با من خوبن
واقعا آدمای خیلی خوبین
ولی این دفاع کردنای بیخود خودش منو حساس کرده
خواهرش خداس براش
من مدلم با اونا فرق داره
مثلا اونا هرچی طلا دارن باهم میندازن ولی من نه خوشم نمیاد
اینم تیکه میندازه که اره اینهمه طلا خریدم قدر نمیدونی
همین الان تمومش کن
طرف تو باسن خانوادش ک هست
خیانتم کرده
گوه اضافه هم میخوره تموم کن بره یه عمر خودتو بدبخت نکن
حق با شماست ولی خیلی مسخرست بخاطر این موضوع بهم بزنی چون ممکنه کیس بعدیت هم همینطوری باشه به نظر من بیخیالی سیر کن خودش حل میشه
من حسابی درکت میکنم
شب اول ازدواجمون دختر خواهر شوهرم با ما بود
با آمد بیرون
فکر کن شب اول
بعد هم آژانس و نوکر خواهرش بود
نه که بعد ازدواج کلا مجردی همش خونه اینا بوده و ...
یه شب حسابی باهاش جنگیدم
گفتم به ما چه شوهرش تو خونه اس
زنگ به تو میزنه که برو دنبال خواهرت از دکتر بیارش
کجا کارداره بیا دنبالش ببرش
جایی هم می‌خواستیم بریم اول زنگ میزد با اونا هماهنگ میکرد بعد میومد دنبالم
خلاصه همون جنگ و دعوای محکمی که باهاش کردم شد آخریش
مال من میگه برای بار اول و آخر میگم به تو ربطی نداره
خواهر من فقط یدونه برادر داره
اون بیچاره با تو چیکار داره
میگه چون دامادمون آدم نیست نمیشه خواهرمو ول کنم که چیکار کنم نمیشه به پای شوهرش بسوزه
منم گفتم خب منم یدونه شوهر دارم
میگه به وقتش تورم تنهایی مسافرت بردم
