حالا از هر شاعری بود فرقی نمیکنه😃
تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود کر نشود
حرفی نیست
اما
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست
هر زمان فالی گرفتم غم‌مخور آمد ولی
این امید واهی حافظ مرا دیوانه کرد
دلی دارم که از تنگی در او جز غم نمی‌گنجد
غمی دارم ز دلتنگی که در عالم نمی‌گنجد
اهل اویم،، مرامیل دگرنیست ک بگویم!!
دوست داشتم معلم املای تو بودم
و «دوستت دارم» را املا بگوبم
و هی بپرسم: تا کجا گفتم؟
تو بگویی: دوستت دارم!
من تو شعر رستم و سهراب، گریه ام گرفت وقتی سهراب داشت می مرد
گر هر ستاره ماه شود
باز شب، شب است
به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی ک گذشت غصه هم میگذرد آنچنانی ک فقط خاطره ای خواهد ماند..
هر که از عشق تو پرسید
به او گفتم شکر...
پیش مردم گله از یار؟!؟
همینم مانده‌ست!
از همان روزی كه دست حضرت قابیل گشت آلوده به خون حضرت هابیل، از همان روزی كه فرزندان آدم
صدر پیغام آوران حضرت باری تعالی ، زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید ،آدمیت مرد ، گرچه آدم زنده بود
از همان روزی كه یوسف را برادرها به چاه انداختند
از همان روزی كه با شلاق و خون دیوار چین را ساختند
آدمیت مرده بود
بعد دنیا هی پر از آدم شد و این آسیاب
گشت و گشت
قرنها از مرگ آدم هم گذشت
ای دریغ
آدمیت برنگشت
خودم اینو خیلی دوست دارم
ز دیواری جدا شد خشت خامی/بسختی خورد بر پای غلامی
که نازک‌استخوان پایش بشکست/عرق‌بر چهره‌اش از‌ضعف‌بنشست
بدست خود عرق‌از چهره میسفت/ملامت خویش را میکردومیگفت
چرا روز گذشته در گذرگاه/کا پیر ناتوانی بودت همراه
یکی ریگی نهادی پشت انگشت/زدی آهسته اش آن ریگ بر پشت
ز توهینت نشد آن پیر آگاه/ولکن ذره بین عالم الله
تماشا کرد و دید آن کار زشتت/بپای تو بزد امروز خشتت
که تا عبرت بگیرد هرکه بیند/بچشم کوچکی کس را نبیند
نه جای شک و نه جای درنگ است/کلوخ انداز را پاداش سنگ است
تنور ظلم را چون برفروزی/در اول ریشه خود را بسوزی
چو کاخ ظلم را نمود ستونش/کند سیلاب دیده واژگونش
بر آن کاخیکه ظالم پرچم افراخت/دو آجر سالمش برجای نگذاشت
خدا فرموده اندرنص قرآن/که کاخ ظالم خواهد گشت ویران
علی از ظلم ابنا زمانه/نشست یک عمر تنها کنج خانه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز