بچه باهوشی هست جوری دوسه سال بیشتر ازسنش میفهمه دیشب داشت با من حرف میزد میگفت من از خودم خوشم نمیاد از خودم بدم میاد از همه چیزم بدم میاد من خوشگل نیستم از قیافه امخوشم نمیاد من بدون آرایش زشتم چرا من چشمام آبی نیست موهام صورتی نیست …. آخرم با چشمای اشکی و گریه گفت من دوست داشتم شبیه تو باشم چرا صورت من شبیه تو نیست تو چرا خوشگلی من نیستم تو بدون آرایشم خوشگلی فقط هنگ بودم نمیدوستم چی بگم بعد بهش گفتم دخترم من به خودم رسیدم که خوشکل شدم گفتم تو موهات لخت خوشگل همه خانما میرن کراتین میکنن که موهاشون مثل تو بشه قدت از همه دوستات بلنده تره صورتت گرد من رفتم ژل زدم که صورتم مثل تو تپل بشه کلی باهاش حرف زدم اززیبایی هاش تعریف کردم آخرم گفت من با حرفات گول نمیخورم من از خودم خوشم نمیاد به خدا اردیشب بهم ریختم با حرفاش چرا از الان باید آنقدر تو فکر ظاهر وزیبای باشه چیکار کنم این فکرارو نکنه واقعا گاهی پشیمون میشم از بچه دار شدن میترسم نتونم ازش مراقبت کنم خوب تربیتش کنم خیلی خیلی حساس هست
من خودم به ظاهرم خیلی اهمیت میدم ممکنه از من یادگرفته باشه بچه های ۶و۷ ساله شما این حرفارو میزنن؟؟