هم شروع کردم هم اراده شو دارم ولی عذاب وجدان دهرم ،نگرانم ،مضطربم فکر روزایی ام که از دست دادم هم پارسال هم دوماه از امسال پرستاری ی دقیقه از ذهنم بیرون نمیره اینقدر از سختی شرایطاین رشته میگن ولی انگار گوشام نمیشنوه از اون طرف تلاش صد درصدی نمیکنم که خودمو حداقل امسال از این باتلاق پشت کنکور موندن بکشم بیرون از اون طرف هیچ جورههههه نمیتونم با خودم کنار بیام
موندم چه غلطی کنم هفت هشت ماه بیشترم نمونده💔😭
چطوری اینقدر اراده داری که فقط براش تلاش میکنی
چجوری منم اینقد اراده بگیرم؟😞
م اینکه ورودی یازدهمم دهممو زیاد نخوندم چه نصیحتی بهم میکنی
تو منی و من توام
۶ماه برای نتیجه گرفتن توی هرازمون بزرگی کافیه
اما بهت پیشنهاد میکنم درس خوندنت برای پرستاری نباشه...به اهداف بزرگتر فکر‌کن تا به اهداف کوچیکترت حتما برسی ♥️
موفق باشی و خوشحال
اولا ده ماه مونده دوما من تو سال کنکورم (تجربی 95) از همین موقع ها شروع کردم رتبه خوبی آوردم
پرستاری راحت میاری
حتما عزیز مشکلت علت و ریشه داره.اینکه کمال گراییه یا ترس از شکسته یا اهمال کاریه و... باید برسی بشین
شروع کن با ساعت کم ولی مفید فقط به خودت فشار نیار لطفا لطفا خودتو از درس زیاد زده نکن من ادمی بودم که تفریحم و زندگیم و همههههه چیزم درسم بود معدلم از ۱۹.۵۰پایین تر نیومد ولی وقتی به نیمسال دوم دوازدهم رسیدم دقیقا بعد امتحانا نوبت اول زده شدم یدونه پاراگرافم نمیتونستم بخونم چون ن تفریحی داشتم ن خیالم راحت بود و کلااا این چرخه معیوب ادامه دار شد تا الان که میشه سال دوم پشت کنکورم
با خیال اسوده بخون و مفید بخون جمع بندی کن هرپایه رو تست بزن هواست به نهاییا هم باشه تا ترمیم نیاز نداشتی باشی
