خیلیی همش افسرده بودم و ناراحت واسترس داشتم مسببش هم پدرم بود که خدا ازش نگذره اینقدر باه ش بودم که میتونستم به خیلی چیزها برسم اما یه شغل معمولی با رشته تحصیلی که مرتبط باهم نبودن همش میگفت به حرفم گوش کن هرچی من بگم خیلی اذیتم میکرد میگفت یا از خونه برو همش آواره بودم بهترین دوران زندگیم اینقدر خداییش زیبا بودم همه ازم تعریف میکردن تو همون اوایل جوانی پیرشدم قیافه ام عوض شد فقط بخاطر اذیت وآزار پدر ستمگرم
کنکور دیووونم کرده😑
نوجوانی و کودکی بهترین دوران زندگیم بود ):
بعدش دیگه بدرد نخورد
منم نوجوونم هر روز ی اتفاق جدید دغدغه جدید ناراحتی جدید دارم ولی همشون خیلی زود میگذره ناراحتی های پارسالم یادم میاد میگم اصلا ارزش نداشته سخت نگیر
اونی که میخاستم نشد از تنهایی و بی کسی و افسردگی پناه آوردم به ازدواج از بس که خسته شده بودم خونه مادربزرگ خواهر دوس داشتم مدرک تحصیلی بالاتر بگیرم نمیداد هزینه رو کار میکردم اینقدر گرسنگی کشیدم خانوادم وضع مالی خوبی داشتناااا اما بابام کمکم نکرد خدا لعنتش کنه
میگم که از تنهایی پناه اوردم به ازدواج نادرست که هیچ جوره هم طراز هم نیستیم
۱۶ سالمه.پسرم.۲ بار خودکشی کردم.یه بارش موقع پرت کردن خودم از بالکن از خودم فیلم گرفتم. آخرین تاپیکم رو بخون. هنوز هم مامانم بهم گیر میده و می‌خوام یه بار دیگه اقدام کنم ببینم نتیجه میگیرم یا نه
دیوونه جای من نیستی...
خدا خیلی دوستت داره
ببین با این کار این دنیا که هیچ... اون دنیا باید زجر بکشی
یک فکری به حال اینده ات کن به جای اینکه به فکر گیر دادنای مامانت که نگرانته باشی
شما پسرا اصلا درکی از نگرانی خانواده ندارید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز