من تاپیکهای قبلیت رو نخوندم ولی از پیامهای بقیه متوجه شدم که اعتقاد به امام حسین و ... داری. چند قسمت برنامه زندگی پس از زندگی رو ببینی کلا از خودکشی پشیمون میشی انقدر که از عذابهای اون دنیا برای کسی که زندگیش رو خودش تموم کرده میگن.
بعدم شما که میترسی آسیب ببینی با قرص خودکشی کردن خیلی خیلی آسیب به بدن میزنه تا سالها باید دنبال درمان باشی...
تاحالا چند بار توی توییتر من توییت پرستارهای بخش احیا رو دیدم که از پشیمونی کسی که قرص خورده و گریه هاش نوشتن ولی خیلی هاشون دیگه برنگشتن.
من خودمم وقتی خیلی بچه بودم ۱۶_۱۷ سالم بود نزدیک ۲۰ تا قرص خوردم که خودکشی کنم یادمه از ترس فقط گریه میکردم و آرزو میکردم دکترا نجاتم بدن.
همون کلونازپامی که داری یه دونه یه میلی گرم بخور شبها راحت بخوابی و روزها هم برای عزیزی که از دست دادی حسابی گریه کن و اجازه بده فرایند سوگواریت طی بشه... چیزی جز گذشت زمان و سوگواری کردن نمیتونه کمکت کنه عزیزم. فقط شبهارو برای خوابیدن از قرص کمک بگیر