مهاجرت کن
ولی خودش ب خاطر وابستگی ب خانواده نتونه بره
صادقانه بگید
من موندم چطور بعضیا میتونن برن؟دلتنگ نمیشن؟
من اگ هر روز مامانمو نبینم دق میکنم
من سال ۹۵ قشنگ اپشن رفتن به المان داشتم ولی نرفتم
خرج تحصیل خارج از کشورمو اگه میدادن میرفتم دیگه پشت سرمم نگاه نمیکردم
ازدواجم نمیکردم
والا خودم داشتم بورس میشدم با هزینه خودم،نذاشتن برنم
آبرومو بردن
نوه عموم😐
ولی رفته بود دهات عاشق ی پسر چوپون شده بود
دیگ ب خارج ک نرف
ولی انقد انداختنش تو اتاق و گوشیشو گرفتن ک پسره رو ول کرد
من ازدواج کردم میتونیم بریم امکانات مالی کافی داریم اما نمیخوام که بریم
بله.نرفتم
این شرایط برام پیش نیومده ولی پیش بیاد میرم
خانواده‌ام رو دوست دارم ولی وابسته نیستم
قطعا دلم براشون تنگ خواهد شد ولی اونقدر افراطی نخواهد بود که نتونم تحمل کنم
من میرم درس می خونم و برمیگردم
وابستگی داریم عزیزم ولی با وابستگی به جایی نمیشه رسید من الان دارم برای ایتالیا تحصیلی اقدام میکنم سنمم ۲۰ سالمه ولی مطمئنم میتونم پیشرفت کنم فقط هم ۱ سال اول آدم دلتنگ میشه دوما همه دور بری های من دانشگاه که خوندن رفتن کانادا آلمان سوئد اونجا براساس رشته شون دانشگاه میرن زندگی میکنند کار میکنند با وضع تورم و تحریم پول بی ارزش کشور ایران زندگی خیلی راحتی دارن
خواهرم ایران نیست
تحصیلی رفته
پدرم هزینه هاشو میدم
من به خاطر همسرم موندم فقط . که همسرمم کارش درست شه میرم
به همین راحتی
