من یک معلم هستم وامسال اولین سالی بود که دانش آموزانم دختر بودن
محبتهاشون ودل نازکی هاشون وخیلی از ویژگیهای دیگرشونو دوست داشتم واونها هنوز بچه هستن وعین بچه هام دوسشون دارم🤩
ولی امسال یعنی سال تحصیلی که گذشت به یه چیز پی بردم
چقدر خانمها به همدیگه حسادت میکنن
چقدر دو رویی دارن اگر نیاز باشه از روی هم رد میشن تا به خواسته شون برسن
دانش آموزان من ۱۱سالشون بود ودرعالم بچگی یکارایی رو میکردن ولی تطبیقش با جامعه امروزمون وخانمهای هم سن خودم وبزرگسالان واقعا واقعیت غیر قابل انکاری هست
من آقا نیستم پس جنس اونهارو نمیشناسم وخودشون بهتر میدونن،اما معرفت نسبت به همدیگر وپشت هم بودنشون ،اینکه واقعا راحتتر میشدفهمید باهاشون چند چندی و رو راست بودن دانش آموزان پسر واقعا خیلی واضح ومشخص بود.
یه نگاه به همین سایت کردم
خانمها فقط درحال پریدن به هم،حسادت،دورویی و...
هستند
یعنی اگر منفعتی براشون باشه حاضرن هم جنس خودشونو له کنن وصاحب زندگی اون بشن
این برام دردناک ورنج آوره
ولی بابت رنجی که میکشم خوشحالم
چون این رنجِ بدی نیست.
