نمیدونم میخونی یا نه
ولی استخدامیشون دو جوره یا از طریق گروهبانی دیپلم دارن یا از طریق دانشگاه افسری وارد میشن که افسر میشن
بعدا هم میتونن تو هر درجهای باشن با تحقیق لیسانس بگیرن رتبشون بره بالا حقوق کمی داره مزایا اینه خونه نظامی میدن و پول اب و برق اینا نداره اگه باشه جزئیه بیمه خوبی هم داره
اکثرشون اخلاق خوبی ندارن؛ سیگاری زیاد دارن؛ آدمای خشکی هستن نمیگم همه ولی شامل یه جمعیت زیادیشون میشه و ۹۹ درصدشون حداقل یکی از اینا هستن
حقوق زیادی ندارن این شهر اون شهر زیاد دارن ممکنه منتقل شی به یه شهر غریب و دوری و .... و ممکنه یک بارم نباشه یا با توجه به شانس و بخش کاری همیشه تو یه شهر مستقر باشی
یه سری شهر خاصم پایگاه دارن پس امنتخابا محدود میشه
و ۹۹ درصد باید ۵ سال مناطق محروم گرمسیر بگذرونن مثل مسجدسلیمان؛ ماشهر و ...
محیط زندگیشون به نسبت شهر ولی امن تره و بچه ها راحت تر میتونن برن بیرون تو پایگاهم امکانات متوسطی مثل باشگاه کلاس داره و شهریه ایناشم به نسبت ارزون تره ولی کیفیتم ممکنه پایین تر باشه
مزایا خوبم که فرمانده های اصلی دارن که سالها وقت باید بزاری که بشه یا نشه
مزایا کاری خلبانام بالاعه به نسبت ولی خب پرواز دارن و خطر کاریشون بیشتره
باز خودت باید تصمیم بگیری ولی به نظر بنده موقعیت شغلی آنچنانی نیست و از اونجا که کاملا رسمیه خودتم میگی میخوای بری خارج ازدواج با نظامی باید قید خارج بزنی هر پنج سال یه بار اونم با اجازه این حرفا میتونن از کشور برن بیرون