تا منظورتون از خوب شدن چی باشه
اگه منتظرین مثل سرماخوردگی یه روز صبح پاشین بتونین بگین خوب شده نه هیچوقت
ولی میشه خیلی بهتر بشه و تقریبن مثل یه فرد نرمال زندگی کنه. هر چی خفیفتر باشه و هرچی زودتر درمان شروع بشه بهتر جواب میده
ولی یه فرد اوتیستیک یه فرد اوتیستیکه تا آخر عمر، حتا اکه عملکردش عالی باشه، یه جورایی سیم کشیای مغزش متفاوته
من یه متخصص برای جراحی دندون بچه ها میشناسم، اومده بودن مهد پسرم فهمیدم اونم مث پسرم مشکلش دقیقن اوتیسم نبود شبه اوتیسم بود. در واقع طیف بود. اون میگه من فرق خنده مصنوعی و واقعیو تشخیص نمیدم، هنوز نمیدونمدوست صمیمی داشتن چجوریه، خیلی جدی و رسمی حرف میزد و حالت چهره نداشت، یعنی لحن خواستی تو موقعیای مختلف نداشت، میگفت هنوزم موقع راه رفتنم کسی پشت سرم در حال راه رفتن باشه استرس میگیرم
اما موفقیت تحصیلی و کاری بالایی داشت، با اینکه ۱۲ سالگی در حالیکه حتا کلام نداشت آموزش و درمانشو شروع کرده بودن. زمانی که اصلن اوتیسم تو ایران شناخته نبود
البته تاخیر رشدی باشه یا بیبی دیجیتال علامتها و مشکلات خیلی قابل برگشت ترن. مثلن یه تاخیر رشدی میتونه تو بزرگسالی کاملن لوکی باشه و به معنای حقیقی خوب شده باشه
اما اوتیسم اینجور نیست، یا مغز بیشفعال هم همش یه ذره متفاوته