منم متاسفانه شهرم خیلی کوچیکه و‌اصلا اسنپ نداره
اژانس هم‌نمیتوتم کار کنم چون خب کارمندم و همه منو میشناسن وگرنه منم مث شمام هیچی برام عار نیست و خلاصه بفکر اینم یه مدل شغلای دیگه برای خودم بپا کنم
خانما کسی منشی مطب بوده تابحال؟! چجوریه میشه کمی راهنمایی کنید انشاءالله برای مصاحبه کاری؟!
چجوری خودم و معرفی کنم و از خصوصیاتم بگم
کارش چجوریه خیلی میترسم از پسش برنیام
اره زهرا جون پیج ایسنتا پرسیدم ۲۳ درصد
دو‌جفت میخام همون بهتره که برم یروز وقت بذارم قشنگ بگردم پیدا کنم بخرم حلقه ای ؛
لااقل ناجاییکه یادمه کسی طلای نو ۲۳ درصد بمن نگفته بود داخل بازار که این‌گفت
الهی شکر عزیزم
ببین عزیزم تو باید مسئولیت تمیز کردن هال و اتاقت و شستن ظرفها رو قبول کنی
هرشب باید توی اتاق تمیز بخوابی. حتی یک پوست آدامس کف اتاق نباید باشه و قبل خواب باید جمع کنی.
هال رو هم هرروز یک دور بزنی ده دقیقه ای جمع شده جارو نپتون کشیدن پنج دقیقه هم نمیشه. نهایتا اگه کم جمعیت هستین هر دو سه روز یکبار جارو برقی میخواد.
لباس هفته ای یکبار یا نهایتا دوبار که بیشتر نیست البته خب اینم بستگی به جمعیت داره
من چون تجربه کردم میگم. تو دختر خودکفایی بشو بزرگتر که شدی همه جای ایران اجازه داری بری مثلا درس بخونی یا برای کارهای علمی یا ورزشی مثل همایش‌ها یا سمینارها تنها بری.
در مقاطع بالاتر هم درس خوندی اجازه داری خارج کشور بری.
تنبل بازی خیلی راحته اما به جاش آزادی هم نداری
تو کدوم رو انتخاب میکنی؟
بعد کلا هم ۵ تومن دارم حتما باید ارزون پیدا کنم اونم دو‌جفت 😁
اگه اینم نخرم‌مطمعنم خرج بیخود میشه خاستم بریزم میلی گلد که نریختم گفتم طلا بخرم مبلغ ۵ تومنو میلی نریزم مثلا بعدا پولای ریزمو اونجا بریزم
طلا فروشی اگه زمانی قسمت منم شد رفتم چطور با ماشین حساب ،،حساب کنم ک بدونم درست میفروشه و گرون نمیفروشه؟کسی میدونه
چقد کیف کردم از هوش اقتصادیت
خواهر بزرگ منم سال ۸۵ رفت دانشگاه فرهنگیان از روز اولش هر چی چاله چوله تو بدنش بود درست کرد..خاله اضافه و و لک و هرچی عیب و ایراد داشت....بعد رفت سراغ لوازم ارایشی و بهداشتی و لباس...اینقد خرید تا اشباع شد دیگه و درکنار همه اینا طلای ریز هم میخرید ...طلا اون موقع۱۷ تومن بود...نامزدش و بابام بهش پول تو جیبی میدادن در کنار حقوق دانشجویی یه مقداری خرج قروفر بقیش طلا...سالای اول تدریسشم هنوز نامزد بود جهیزیه هم میخرید...منم تشویق میکرد وام بگیر طلا بخر....چندباری که میخواست طلاش رو عوض کنه میگفت شما بردارید ...من یا مامانم برمیداشتیم...در واقع زورمون میکرد...میگفت اگه منتظر بمونی که پولدار بشی و بخری هیچ وقت اون روز نمیرسه ...الانم هر چی داریم از تشویقای اونه و وام و قرعه کشی ....شوهرم اون زمان حقوقش کارگری بود ولی رفیق باز و دائم در حال گشت و گزار با دوستاش و سفرای مجردی
گفت تنها راه نجاتت ازین وضعیت اینه که بندازیش تا خرخره تو قرض جوری که یادش بره تفریح چیه ....دوستاشم ببینن نداره ولش میکنن.وهمین کارم کردم...میخواست ماشینشو عوض کن ۱۵ تا لازم داشت گفتم منم طلا میخوام ۳۰ تا بگیر...ازونا فقط۱۲تاش بم رسید ولی شد ۱۰۰و خورده ای گرم ..اون موقع خیلی مقروض شدیم و روحیمون ضعیف... ولی می ارزید به هدایت شدن همسر و سرمایه برای اینده...الان دیگه هیچی ندارم جز ۶_۷گرم....اونم بعد صفر شدن...کاش هممون یدونه ازین ادمای دلسوز کنارمون باشن...راه و چاه رو نشونمون بدن ...بشن چراغ راهمون...و کاش ما هم به حرفشون گوش بدیم بهونه نیاریم
