اومدم یه تجربه از خودم بگم و برم
یه وقتایی تو شرایط نا مناسب یه تصمیم هیجانی میگیریم و نظم و برنامه زندگیمون رو به هم میریزیم
به نظرم اینکه کی پس انداز کنیم و چقد خیلی مهمه
درک شرایط حال و اینده مهتر
چند وقت پیش تقریبا کیپ کیپ قسط داشتیم
تا یکی دو قسطش تموم شد هنوز نفسی نکشیده وام ۱۰ تومنی ویپاد گرفتم و باش طلا خریدم ...با اینکه میدونستم قرار طی یکی دو ماه اینده مبل بگیرم و به پول پیش بیشتری نیاز دارم و در عین حال همسرم اخطار داده بود که اوضاع شرکت خوب نیست و قراره تاریخ حقوقها پس و پیش بشه ولی به حرفش گوش ندادم و کار خودمو کردم...چندتا وسیله هم از اشنا خریدم و قسطا همچنان زیاد میشد
بعد ازون شرایط خیلی سخت شد بیشتر از همه خودم که مسببش بودم...چندتا اتفاق یهویی هم افتاد و حتی برای خرج روزانه هم مجال نبود
این تصمیمات هیجانی و بدون فکر من همه چیز رو ریخت بهم ...دو سه گرم طلا و چندتا وسیله ای که تو اون شرایط ضروری نبود ارامشمون رو گرفت
چند روز پیش با پیشنهاد خودم یه پارسیان ۱.۵۰۰ سوتی فروختم و یه گوشه ای از هزینه های واجب رو پوشش دادم
میشد نفروشم و دوباره به قرضا اضافه کنم ولی ترجیح دادم بیشتر از این متحمل استرس و فکر و خیال قسط نشیم
خواستم بگم درسته پس انداز خوبه ولی نه به هر قیمتی
خواستم اول به خودم یاد اوری کنم که حواسم به روحیات و ظرفیت خودمون باشه ...گاهی یه خواب راحت ...یه زندگی نرمال ارزشش خیلی بیشتر از یکی دو گرم طلایی هست که با زور و سختی خریدیم برای روز مبادا یا هدف طولانی مدتی که حالا حالا نمیشه بهش رسید
یه خورده که اوضاع بهتر شد بازم پس انداز میکنم ولی این بار خیلی عاقلانه تر از قبل❤️