ی وقت عادی ک حالا کاری برا خانوادش نکرده باشه فک کنه بخاطر این قضیه میگ بشین باهاش حرف بزن ک من تو رو دوست دارم برا ایندمون خوشحالم ک قراره یه خانواده باشیم ولی وقتی حس میکنم اولویتت نیستم نا امید میشم ب خوشبختیم شک میکنم دوست دارم همونجوری ک تو نفر اول زندگی منی منم برا تو نفر اول باشم اینجوری زندگقمون قشنگ تره و یکم حرفای عاشقانه قاطیش کن ک من دلم ب تو گرمه و فلان بستگی ب شخصیتش داره ی وقت میبینی ک از این راه زبون ریختن نرم بشه کم کم ولی ی وقت دیدی برخود بدی کرد در مقابل این حرفا باید روش سر سنگینی و پیش ببری و برا خودت ارزش بخری مثلا هر جا ک حس کردی تحقیر شدی عکس العمل نشون بده از حقت دفاع کن لازم شد قهر کن
ببین من تاپیک‌های قبلیتو خوندم سنت خیلی کمه جدا شدنم برات سخته ن با توجه به اینکه توی منطقه‌ای زندگی می‌کنی که ازدواج توی سن پایین رسمه و مسلماً طلاق توی سن پایین یا توی هر سنی بده اگر جدا بشی آینده خیلی خوبی در انتظارت نیست وضعیتت بدتر از اینی که الان هست میشه این احساساتی هم که الان داری طبیعیه چون توی سن خیلی کمی هستی که به کراش‌های قبلیت فکر می‌کنی طبیعیه چون وقتی از دست شوهرت ناراحت میشی اون میاد تو ذهنت فکر می‌کنی چقدر اون بهتر بوده در صورتی که اگه باهاش زندگی می‌کردی شاید چند برابر از اینی که الان همسرته بدتر بود ن درکت میکنم که چی میگی من خودم تو سن پایین ازدواج کردم خیلی روزای سخت و تلخ و بدی رو گذروندم اینو بدون که تا آخرم شاید درست نشه ولی جدایی توی محیطی که تو داری زندگی می‌کنی خیلی خیلی کار سختیه بعداً هیچکس به چشم خوب شاید به تو نگاه نکنه شاید به قول مامانت تا آخر تو خونه بمونی کسی نیاد بگیرتت شاید دیگه هیچ وقت طعم ازدواج نتونی بچشی یا اگه بچشی ممکنه با یکی هم سن باباته مجبور بشی ازدواج بکنی سعی کن همین زندگیتو بسازی
ببین وقتی داری میگی شوهرم منو دوستم داره یعنی یک امتیاز مثبت شین وقتی که حالش خوبه وقتی که حالت خوبه اون موقع وقتی تنهاییم باهاش صحبت کن بهش بگو من تو رو دوست دارم من زندگیمونو دوست دارم من دوست دارم با تو آیندمو بسازم با هم بچه‌دار شیم با هم زندگی تشکیل بدیم بگو دلم میخواد به من اهمیت بدی من برات تو اولویت باشم بگو دوست دارم که به پدر مادر و خونوادتم اهمیت میدی این خیلی خوبه که اونام برای تو مهمن ولی وقتی به من توجه نمی‌کنی من احساس میکنم که منو دوستم نداری الان که رفته پیش مامانت گله کرده به نظرم بهش بگو به خوبی بگو من تو قیافه نیستم به خاطر اینکه برای آبجیت کفش خریدی بخر آبجیته من تو قیافم برای اینکه احساس کردم به من اهمیت نمیدی ای اینکه من چند ماهه به تو گفتم کفش میخوام تو به روی خودت نیاوردی من پول میخوام تو به روی خودت نمیاری بگو اگه منو دوست داری هم به اونا برس هم به من برس
بعنوان یه خواهر همسرت رو بکشون سمت خودت سعی کن وقتی باش قهر یا ناراحتی یه تایمی رواختصاص بدین واس حرف زدن تو صحبت از انتظارات بگو بگو تو همسرم باید حامیم باشی بهت نیاز دارم با خانوادت باش نمیگم نباش اما خانوادت همدیگه رو دارن تنها نیستن من اینجام تنها ت رو دارم ما واسه هم میمونیم خانوادت هستن اما ما تابد بفهمیم بابدوخوب هم باید بسازیم طرف هم پشت هم باشیم نذاریم چیزی اذیتمون کنه .....والله با اینا همسرم اومد طرفم بستگی داره نامزدت تحت تاثیر قرار میگیره یانه هیچوقت بین خودشو خانوادش قرار نگیر بذار خودش یواش یواش بیاد طرفت راه سختی داره عزیزم
اگه اینا رو گفتی گفت خب من پول ندارم که هم به اونا بدم هم به تو بگو تو زندگیت جدائه تو زن داری اولویت زندگیت باید زنت باشه چند وقت دیگه عروسی کنیم بچه‌دار شیم اولویت زندگیت باید بچه‌ات باشه پدرت هست خدا را شکر صحیح و سالمه، خودتم گفتی وضع مالی پدر شوهرت خوبه هش بگو پس وقتی وضع مالی پدرت خوبه دلیلی نداره که تو کار کنی از زنت بگذری از زنت بزنی که می‌خوای به مادرت بدی بگو این دلیل نیست این انصاف نیست بگو الانم برو کار کن منو تامین کن کامل هرچی خواستم در اختیارم بزار بعد هر چقدر خواستی به اونام بده من حرفی ندارم
مرسی عزیزم
خیلی قشنگ راهنماییم کردی❤️🥰
و من به اینتیجه رسیدم مه خودمم بی گناه نیستم من انگار دارم خودمو مجبور میکنم که به نامزدم حس و علاقه ایی نداشته باشم و به کراشم فکر کنم🤒چکار کنم نامزدمو مثل قبل دوست داشته باشم و کراشم مهم نباشه برام؟؟؟
