خیلی صحبت میکنم حتی کار ب دعوا کشیده
با محبت با منطق با ارامش هرجور میگم اصلا تاثیری رو همسرم نداره حریم جنسی بچه رو حفظ نمیکنه دائم بچمو تحقیر روانی میکنه ک اگ فلان کهرو نکنی برات هیچی نمیخرم ب بچه فحش میده و میگ تو حق نداری فحش بدی من پدرتم حق زدن و فحش دادن بهت رو دارم یا بچم مثلا لیوان آب رو بریزه زمین میکه تو احمق و ابلهی تو بچه نا نیستی از جوب پیدات کردیم و من فقط خودخوری میکنم چون هرچی میگم بدتر میکنه و سعی میکنم تو خلوت ذهن بچم رو اروم کنم
🥲و من دلم برای اون بچه پاره شد
یکبار ناخاسته همسرم ب پسرم گفت تو خنگی ،بچه سریعا گفت من خنگ نیستم ،فقط اونکار رو بلد نیستم ....
همسرم خودش خجالت کشید از حرفش و از بچه عذرخاهی کرد
من همیشه ب مراجعه کنندهاام میگم پدر و مادر باید تو یه تیم باشن وگرنه من نمیتونم زیاد کمک کنم ،چون هرچی من ببافم اون پدر یا مادر از بین میبرنش و میشتهادم درمان والد هست ،خود ب خود بچه هم خوب میشه
ن دخترم مهد نمیره
فقط یکی دو ترم کلاس ژیمناستیک و نقاشی فرستادمش
باز با کسی حرف نمیزده..فقط چند کلمه جواب خانم رو داده اونم قبلش بهش گفتم ک جواب بده
بله پسرم نامفهوم صحبت میکنه
یعنی الان باید پوشک ببندم دوباره؟؟
میبرمش دسشویی یا قصری میارم براش و خودش جیش میکنه..ولی خودش اصلا نمیگه
جلو بچه کلی منو دعوا میکنه کتک میزنه من سعی میکنم گاهی سکوت میکنم گاهی از خودم دفاع کنم و بچم منو تو سری خور نبینه
دیروز دعوا کردیم بچم گفت مامان من میرم تو اتاقم نمیخام دعوا ببینم دلم اتیش گرفت ک بچه ۴ ساله ب این فهم رسیده
من ب فکر جدایی و طلاق هستم
چون زندگی ما سراسر تنش هست از صفر تا صد
ولی چون بچم رو بهم نمیده دارم تحمل میکنم نمیتونم اجازه بدم بچم زیر دستش باشه چون با وجود من رفتارش اینه من نباشم قطعا بدتره...بچه رو هم دادگاه فقط شعار نیده ک تا ۷ سال با مادره مرد زرنگ باشه نمیده
بنظر شما کار درستیه ک موندم تو زندگی؟ ولی دائم تنش و جنگ اعصاب داریم
پسرم مثلا میخاد چیزی بگه الکی ی چیزی میگه..ایجور نیست ک ی کلمه میگه ولی اشتباه میگه
مثلا ازش میپرسم بابای کجاست
میگه بابا لی لی آفی من
آفی منظورش بستنیه
بابایی رفته بستنی برام بخره
چرا خودم منظورشو متوجه میشم اکثر اوقات
جدیدن کلمه لی لی یاد گرفته...مثلا میخاد بیاد تو کمرم..اولش میگه لی لی بعدش اشاره ب کمر میکنه..
متاسفانه ن هزینه و نه اجازشو میده ک ببرمش کلاس و جمع هم سن و سالاش...چون شکاک هست و اهمیتی ب تربیت بچه نمیده....مشاورم نمیاد
خانما خاهش میکنم در وهله اول تا از سلامت روح و روان همسرتون مطمئن نشدید بچه دار نشید
ببخشید ک من جواب میدم
شوهر خواهر من با دختر بزرگش خیلی بد حرف میزد
خواهرمم تو پروسه طلاقه کلن
ی پسر دیگه هم داره..ک دادگاه گفته پنج شنبه و جمعه باید مادر ببینش..ولی اکثر اوقات نمیارش بهونه مریضی و درس اینا میاره
ببخشید ولی پیش دخترتون بمونید تا بزرگتر بشه..وگرنه خیلی لطمه میخوره
